- rozdrobnić (się)
- rozdrobnić (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. rozdrabniać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
rozdrobnić (się)
Look at other dictionaries:
rozdrabniać się – rozdrobnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dzielić się samoistnie na drobne części; rozpadać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozdrabniają się kry. Rozrobniły się siły atakujących. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nagnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dużo czegoś rozdrobnić, zgnieść, potłuc itp., czuć się tym zmęczonym, znużonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nagnieść się bakalii do ciast świątecznych. Tyleśmy się nagnietli soku z malin … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozdrabniać — ndk I, rozdrabniaćam, rozdrabniaćasz, rozdrabniaćają, rozdrabniaćaj, rozdrabniaćał, rozdrabniaćany rozdrobnić dk VIa, rozdrabniaćnię, rozdrabniaćnisz, rozdrabniaćnij, rozdrabniaćnił, rozdrabniaćniony «dzielić coś na drobne części; kruszyć, drobić … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc … Słownik języka polskiego
rozdzielić — dk VIa, rozdzielićlę, rozdzielićlisz, rozdzielićdziel, rozdzielićlił, rozdzielićlony rozdzielać ndk I, rozdzielićam, rozdzielićasz, rozdzielićają, rozdzielićaj, rozdzielićał, rozdzielićany 1. «podzielić, rozłożyć całość na części; pokawałkować,… … Słownik języka polskiego
utrzeć — dk XI, utrę, utrzesz, utrzyj, utarł, utarty, utarłszy ucierać ndk I, utrzećam, utrzećasz, utrzećają, utrzećaj, utrzećał, utrzećany 1. «rozdrobnić coś przez tarcie (np. na tarce); zmiażdżyć na drobne cząstki, rozetrzeć na masę przez tarcie» Utrzeć … Słownik języka polskiego
zetrzeć — dk XI, zetrzećtrę, zetrzećtrzesz, zetrzećtrzyj, starł, starty, starłszy ścierać ndk I, zetrzećam, zetrzećasz, zetrzećają, zetrzećaj, zetrzećał, zetrzećany 1. «usunąć z czegoś zewnętrzną warstwę przez pocieranie czymś twardym, szorstkim,… … Słownik języka polskiego
roztrzepać — dk IX, roztrzepaćpię, roztrzepaćpiesz, roztrzepaćtrzep, roztrzepaćał, roztrzepaćany roztrzepywać ndk VIIIa, roztrzepaćpuję, roztrzepaćpujesz, roztrzepaćpuj, roztrzepaćywał, roztrzepaćywany 1. «potrząsając rozprostować, rozrzucić coś (zwykle… … Słownik języka polskiego
pogryźć — dk XI, pogryźćgryzę, pogryźćgryziesz, pogryźćgryź, pogryźćgryzł, pogryźćgryziony, pogryźćgryzłszy 1. «skaleczyć, zranić zębami w wielu miejscach, ugryźć wielu ludzi, wiele zwierząt; pokąsać» Pies pogryzł złodzieja. Szczeniak pogryzł pantofle.… … Słownik języka polskiego
